Συνεχίζοντας την ανασκόπηση των ιχνοστοιχείων που απαιτούνται για την εύρυθμη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, σήμερα θα παρουσιάσουμε το χρώμιο, το οποίο, μεταξύ άλλων, υποστηρίζει πολυάριθμες μεταβολικές διεργασίες και διατηρεί την ομοιόσταση. Όπως και τα άλλα ιχνοστοιχεία, θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα σχεδόν απαραίτητο, αλλά οι τρέχουσες επιστημονικές έρευνες φαίνεται να το διαψεύδουν εν μέρει, με τις υπερβολές να αποδεικνύονται πολύ επιβλαβείς.

Στον πίνακα των στοιχείων του Periodeleyev, το χρώμιο χαρακτηρίζεται με το σύμβολο Cr, το όνομά του προέρχεται από την ελληνική λέξη για το χρώμα ή την απόχρωση, chroma. Ανακαλύφθηκε τον 13ο αιώνα, για την ακρίβεια το 1797, αλλά κατανοήθηκε καλύτερα μόλις στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα από τον Γάλλο καθηγητή χημείας Louis Nicolas Vauqellin.

Το χρώμιο είναι ένα ασημί-γκρι μέταλλο, το οποίο αντιδρά με το οξυγόνο και τα οξέα και χρησιμοποιείται σε πολλές βιομηχανίες και στην ιατρική, συμπεριλαμβανομένης της φυσικής ιατρικής. Λόγω της παρουσίας του στον οργανισμό σε μικρές ποσότητες, έχει ταξινομηθεί ως ιχνοστοιχείο και κάθε προκύπτουσα έλλειψη πρέπει να συμπληρώνεται από εξωτερικές πηγές. Βρίσκεται σε δύο μορφές:

Δεδομένου ότι το χρώμιο, ακόμη και του τύπου ΙΙΙ, όπως βρίσκεται σε πολλά τρόφιμα, μπορεί να είναι επιβλαβές σε υπερβολική ποσότητα, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε ποιες είναι οι μέγιστες επιτρεπόμενες και ασφαλείς δόσεις ανάλογα με την ηλικία:

Η βιοδιαθεσιμότητα του χρωμίου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, κυρίως από το τι άλλες δραστικές ουσίες, βιταμίνες ή μέταλλα, παρέχουμε ταυτόχρονα εκτός από αυτό. Η ταυτόχρονη χρήση βιταμίνης C μπορεί να την αυξήσει, ενώ μέταλλα όπως ο ψευδάργυρος, το μαγγάνιο και ο σίδηρος το καθιστούν λιγότερο καλά απορροφήσιμο. Η συμπλήρωσή της συνιστάται ιδιαίτερα σε διάφορες περιπτώσεις:

Εξετάζοντας τη σύνθεση πολλών ευρέως χρησιμοποιούμενων συμπληρωμάτων διατροφής, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι το χρώμιο είναι μία από τις σημαντικότερες δραστικές ουσίες σχεδόν σε όλα. Ωστόσο, αξίζει να σκεφτούμε αν είναι καλή ιδέα να καταναλώνουμε μεγάλες ποσότητες δισκίων, οι οποίες επιβαρύνουν το πεπτικό σύστημα, όταν το στοιχείο αυτό μπορεί να παρέχεται στον οργανισμό με έναν ασφαλέστερο, φυσικό τρόπο. Μπορεί να βρεθεί σε ένα ευρύ φάσμα τροφίμων που θα πρέπει να χρησιμοποιείτε στη διατροφή σας, όπως

Τώρα που γνωρίζουμε τι πρέπει να τρώμε για να εξασφαλίσουμε επαρκή επίπεδα χρωμίου στον οργανισμό, ήρθε η ώρα να μάθουμε ποιες ιδιότητες και χρήσεις του χρωμίου είναι ευεργετικές για πολλές πτυχές της υγείας μας. Το στοιχείο αυτό έχει ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, με τους ειδικούς να επισημαίνουν ιδιαίτερα τις ακόλουθες:

Η διατήρηση επαρκών επιπέδων χρωμίου είναι απαραίτητη για τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2. Το στοιχείο έχει πολύ καλή επίδραση στο πάγκρεας, ρυθμίζοντας και βελτιώνοντας το έργο του, κυρίως την παραγωγή ινσουλίνης, της ορμόνης που είναι υπεύθυνη για τη διατήρηση μιας ασφαλούς ποσότητας γλυκόζης στο αίμα- αυξάνει επίσης την ανοχή του οργανισμού στη δράση της.

Αυτό είναι εφικτό επειδή αποτελεί μέρος των ενζύμων που είναι υπεύθυνα γι’ αυτό, έτσι ώστε ο οργανισμός να χωνεύει ακόμη και τις πιο βαριές τροφές πιο αποτελεσματικά, ενώ παράλληλα προετοιμάζει τη σωστή πορεία του μεταβολισμού των πρωτεϊνών και την παραγωγή των απαραίτητων λιπαρών οξέων. Ορισμένες μελέτες δείχνουν επίσης τις ευεργετικές επιδράσεις του στην απώλεια βάρους, την πρόληψη του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας και τη μείωση του σωματικού λίπους.

Σε συνδυασμό με τις φυτικές ίνες, για παράδειγμα, θεωρείται ότι είναι πιο αποτελεσματική στην καταστολή της όρεξης, ιδίως για γλυκά, και ότι παρέχει μεγαλύτερο αίσθημα κορεσμού αποτρέποντας το τσιμπολόγημα μεταξύ των γευμάτων. Ωστόσο, η χρήση του σε μια δίαιτα απώλειας βάρους απαιτεί προηγούμενη διαβούλευση με ειδικό, γιατρό ή επαγγελματία διατροφολόγο, ενώ η συμπληρωματική χορήγηση χρωμίου από μόνη της μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνη αύξηση.

Η οποία είναι δυνατή χάρη στην αντιοξειδωτική του δράση, βοηθώντας να απαλλαγούμε από τις απειλητικές για την υγεία ελεύθερες ρίζες, αιτία των καρδιαγγειακών παθήσεων, μεταξύ άλλων. Επιπλέον, το χρώμιο μειώνει το επίπεδο του “κακού” κλάσματος της χοληστερόλης LDL στο αίμα, ενώ αυξάνει το “καλό” κλάσμα HDL- προλαμβάνει επίσης την αθηροσκλήρωση μειώνοντας τον κίνδυνο φλεβικής συμφόρησης.

Καθώς γερνάμε, η δομή των οστών μας αρχίζει να αποδυναμώνεται και αυτό μπορεί να ενισχυθεί και πάλι με την παροχή επαρκών ποσοτήτων χρωμίου. Το κύριο καθήκον του από την άποψη αυτή είναι να σταματήσει τις διαδικασίες υπερβολικής έκπλυσης του ασβεστίου, του πιο σημαντικού υλικού για την οικοδόμηση των οστών, το οποίο απομακρύνεται με τα ούρα. Με αυτόν τον τρόπο, το χρώμιο εξουδετερώνει ταυτόχρονα την ανάπτυξη της οστεοπόρωσης και την αυξημένη ευαισθησία των οστών σε κατάγματα.

Μια άλλη σημαντική εφαρμογή του χρωμίου, η οποία ερευνάται συνεχώς, είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση των γνωστικών λειτουργιών που έχουν αποδυναμωθεί για διάφορους λόγους. Αυτό ισχύει ιδίως για τα άτομα με Alzheimera ή τη νόσο του Πάρκινσον, που εκδηλώνεται ακριβώς με προβλήματα μνήμης ή εκμάθησης νέων πληροφοριών.

Ορισμένοι ειδικοί επισημαίνουν επίσης την αντικαταθλιπτική δράση του χρωμίου και την υποστήριξη στην αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων του μακροχρόνιου στρες. Μελέτες έχουν δείξει ότι το χρώμιο αυξάνει τα επίπεδα της σεροτονίνης, επάξια γνωστής ως “ορμόνη της ευτυχίας”, και αναστέλλει την υπερβολική έκκριση κορτιζόλης, με τη σειρά της γνωστής ως “ορμόνη του στρες”.

Οι ειδικοί επισημαίνουν, όχι χωρίς συγκεκριμένους λόγους, την ανάγκη διατήρησης των συνιστώμενων ποσοτήτων αυτού του στοιχείου που περιγράφηκαν παραπάνω. Τόσο η ανεπάρκεια όσο και η περίσσεια του μπορεί να γίνει η αιτία πολλών προβλημάτων, διαταραχών της υγείας, που μερικές φορές είναι πολύ ενοχλητικές και απαιτούν την παρέμβαση ενός γιατρού.

Η ανεπάρκεια χρωμίου συναντάται συχνότερα όταν η καθημερινή διατροφή στερείται προϊόντων με επαρκείς ποσότητες χρωμίου, ενώ άλλες εξίσου συχνές αιτίες ανεπάρκειας είναι

Σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να αναμένονται συμπτώματα ανεπάρκειας αυτού του ιχνοστοιχείου:

Όπως μπορείτε εύκολα να μαντέψετε, προκύπτει όταν παρέχουμε υπερβολική ποσότητα από αυτό με τα τρόφιμα ή με τη μορφή συμπληρωμάτων διατροφής, αν και στην πρώτη περίπτωση, η υπερδοσολογία χρωμίου είναι πολύ σπάνια. Μια τέτοια κατάσταση δεν θα πρέπει να υποτιμάται ούτε αυτή, εκτός αν θέλετε να αντιμετωπίσετε τις σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία από την περίσσεια χρωμίου για τον οργανισμό, οι οποίες είναι: