Om goed te kunnen functioneren, heeft ons lichaam verschillende chemische verbindingen nodig, waarvan we sommige van nature produceren, terwijl andere uit externe bronnen moeten worden geleverd. Bovenal hebben we vitaminen van alle groepen nodig, die het functioneren van vele systemen en interne organen bepalen . Wat vaak over het hoofd wordt gezien is de aanvulling van even belangrijke mineralen, elementen zoals kalium, waarvan het belang hieronder nader wordt toegelicht.

Iedereen die op school scheikunde heeft gestudeerd, heeft zeker de naam kalium gehoord, want het is een van de belangrijkste natuurlijk voorkomende elementen voor het menselijk lichaam, naast natrium, zink, calcium en magnesium. In het Mendelejev-systeem wordt het aangeduid met een hoofdletter K behoort tot de zogenaamde macronutriënten, die onmisbaar zijn voor de menselijke gezondheid.

Qua chemische eigenschappen is het lithium, een licht alkalisch metaal van zilverwitte kleur, smeltend bij 63,25 graden Celsius, met een hoge chemische activiteit, dat reageert met water. Zijn meest voorkomende vorm is kaliumhydroxide, een bijtende stof, maar het wordt vooral gebruikt in de chemische of cosmetische industrie en in concentraties die geen gevaar voor de gezondheid opleveren.

De chemische basiseigenschappen van kalium zijn het weten waard, maar wij zijn meer geïnteresseerd in het belang dat het speelt in het menselijk lichaam en helpt bij het verzorgen van verschillende aspecten van de gezondheid. Omdat het een elektrolyt is, die in bijna elke cel van het lichaam voorkomt, heeft het vele belangrijke functies:

Dit is mogelijk omdat het deel uitmaakt van de zogenaamde natrium-kaliumpomp; natrium vergroot het volume van het vocht in de lichaamscellen en het juiste kaliumgehalte helpt dit weer terug te brengen. Op die manier kan elke verstoring van de elektrolytenbalans worden tegengegaan, waardoor veel van de daardoor veroorzaakte stoornissen worden voorkomen.

Dat wil zeggen, het handhaven van hun zuur-base evenwicht, en elke verstoring van de zogenaamde homeostase verstoort automatisch het hele organisme. Dit leidt onder andere tot een gevaarlijke verhoging van de kaliumconcentratie in het bloedserum, d.w.z. hyperkaliëmie, waardoor hartstoornissen ontstaan die zelfs levensbedreigend kunnen zijn.

Zo hard nodig, bijvoorbeeld voor dagelijkse lichaamsbeweging, een portie lichaamsbeweging in de buitenlucht om overgewicht en obesitas te voorkomen. Door de spieren te voorzien van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid kalium wordt hun werk effectief ondersteund, en ze zijn ook actief betrokken bij de productie van eiwitten waaruit het spierweefsel bestaat. Een tekort aan kalium in de spieren wordt vrijwel onmiddellijk opgemerkt in de vorm van pijnlijke krampen.

De aanwezigheid van kaliumionen in het menselijk lichaam ondersteunt de werking van het zenuwstelsel en de hersenen, en verbetert de geleiding van zenuwimpulsen. Tegelijkertijd heeft het een gunstig effect op onze concentratie, ons geheugen, ons leervermogen en de assimilatie van grote hoeveelheden nieuwe informatie.

Het menselijk hart en andere delen van de bloedsomloop kunnen ook niet zonder de juiste dagelijkse aanbevolen doses kalium. In het geval van het hart zorgt kalium ervoor dat het de energie krijgt die het nodig heeft om te functioneren, d.w.z. jarenlang ononderbroken te kloppen. In het geval van het hart- en vaatstelsel gaat kalium het uiterst gevaarlijke fenomeen van de aggregatie van bloedplaatjes tegen, dat in extreme gevallen kan leiden tot de vorming van een “bloedklonter” in het bloed. bloedplaatjes, wat in extreme gevallen kan leiden tot een verhoogd risico op levensbedreigende bloedstolsels of atherosclerose.

Voor zover het gebruik van dit element het menselijk lichaam ten goede moet komen in termen van gezondheid, dient het te worden toegediend in strikt leeftijdsafhankelijke doses, die door specialisten als volgt worden gedefinieerd en er als volgt uitzien

De hierboven vermelde dagelijkse kaliuminname is de moeite waard om in acht te nemen om jarenlang van een goede gezondheid te kunnen genieten. Helaas is dit om verschillende redenen niet altijd mogelijk, en in de meeste gevallen is een tekort aan dit waardevolle element te wijten aan onze eigen nalatigheid, vooral veroorzaakt door factoren als

Kaliumtekort draagt de wetenschappelijke naam hypokaliëmie, bestaande uit een daling van het serumnormaal van 3,5 – 5 mmol/l en we kunnen het onderverdelen in verschillende stadia:

Bij een relatief mild kaliumtekort kan dit vrijwel zonder symptomen verlopen. Als het tekort echter toeneemt, zal de hypokaliëmie overgaan in een matige of ernstige fase , met duidelijke symptomen als:

Niet alleen een tekort, maar ook een teveel aan kalium , een aandoening die door deskundigen hyperkaliëmie wordt genoemd, kan een bedreiging vormen voor de gezondheid en in extreme gevallen zelfs voor het leven. Net als hypokaliëmie wordt ook het omgekeerde, hyperkaliëmie, in drie stadia verdeeld, afhankelijk van de hoeveelheid van dit element in het bloedserum:

De symptomen van een teveel aan kalium in het bloed zijn even ernstig en mogen zeker niet worden onderschat. Zodra ze optreden, moeten we onmiddellijk contact opnemen met een specialist, en onze verdenkingen moeten vooral worden gewekt door

Zoals uit de bovenstaande voorbeelden blijkt, is kalium inderdaad een van de belangrijkste elementen, en een tekort of teveel aan kalium heeft onmiddellijke negatieve gevolgen voor de gezondheid. Daarom is het altijd nodig om de aanbevolen niveaus te handhaven, wat we gewoonlijk doen door verschillende kaliumsupplementen te nemen. Het is echter beter om het op een natuurlijke manier aan het lichaam te geven, samen met voedingsmiddelen als:

Als uit tests blijkt dat er te veel kalium in ons lichaam zit en dat we mogelijk risico lopen op verschillende stadia van hyperkaliëmie, is het meestal voldoende om de inname van de bovengenoemde voedselgroepen te verminderen om het kaliumgehalte gelijk te trekken. Natuurlijk is het raadzaam uw arts te raadplegen over deze beslissing, want alleen hij of zij kan goed vaststellen wat de werkelijke oorzaken zijn van het teveel of tekort aan dit element en zo nodig een passende behandeling voorstellen.

Bronnen: