Als vervolg op ons overzicht van sporenelementen die nodig zijn voor het goed functioneren van het menselijk lichaam, stellen we vandaag chroom aan de orde, dat onder meer tal van stofwisselingsprocessen ondersteunt en de homeostase in stand houdt. Net als de andere sporenelementen werd het tot voor kort beschouwd als bijna onmisbaar, maar het huidige wetenschappelijk onderzoek lijkt dit gedeeltelijk tegen te spreken, waarbij een teveel aan chroom zeer schadelijk blijkt te zijn.

In de Periodeleyev Tafel der Elementen wordt chroom aangeduid met het symbool CrDe naam komt van het Griekse woord voor kleur of tint, chroma. Het werd ontdekt in de 13e eeuw, in 1797 om precies te zijn, maar werd pas in de tweede helft van de 20e eeuw beter begrepen door de Franse chemieprofessor Louis Nicolas Vauqellin.

Chroom is een zilvergrijs metaal, dat reageert met zuurstof en zuren en wordt gebruikt in vele industrieën en in de geneeskunde, waaronder de natuurgeneeskunde. Omdat het in kleine hoeveelheden in het lichaam aanwezig is, is het geclassificeerd als een sporenelement, en elk daaruit voortvloeiend tekort moet worden aangevuld uit externe bronnen. Het komt voor in twee vormen:

Omdat chroom, zelfs van type III, zoals het in veel voedingsmiddelen voorkomt, in overmaat schadelijk kan zijn, is het nuttig te weten wat de maximaal toelaatbare en veilige doses zijn, afhankelijk van de leeftijd:

De biologische beschikbaarheid van chroom is afhankelijk van een aantal factoren, vooral van welke andere werkzame stoffen, vitaminen of mineralen, we er tegelijkertijd naast verstrekken. Het gelijktijdige gebruik van vitamine C kan haar verhogen, terwijl mineralen als zink, mangaan en ijzer haar minder goed doen opnemen. De supplementatie ervan wordt vooral aanbevolen in verschillende situaties:

Wie de samenstelling van veel gebruikte voedingssupplementen bekijkt, ziet dat chroom in bijna allemaal een van de belangrijkste werkzame stoffen is. Het is echter het overwegen waard of het een goed idee is om grote hoeveelheden tabletten te consumeren, die een belasting vormen voor het spijsverteringsstelsel , wanneer dit element op een veiligere, natuurlijke manier aan het lichaam kan worden geleverd. Het is te vinden in een groot aantal voedingsmiddelen die u in uw dieet zou moeten gebruiken, zoals

Nu we weten wat we moeten eten om te zorgen voor voldoende chroom in het lichaam, is het tijd om uit te zoeken welke eigenschappen en toepassingen van chroom gunstig zijn voor vele aspecten van onze gezondheid. Het element heeft een breed scala aan toepassingen, waarbij deskundigen vooral de volgende benadrukken:

Voor mensen met diabetes type 2 is het essentieel om voldoende chroom binnen te krijgen. Het element heeft een zeer goede werking op de alvleesklier, het regelt en verbetert de werking ervan, vooral de productie van insuline, het hormoon dat verantwoordelijk is voor het handhaven van een veilige hoeveelheid glucose in het bloed; het verhoogt ook de tolerantie van het lichaam voor de werking ervan.

Dit is mogelijk omdat het een onderdeel is van de enzymen die hiervoor verantwoordelijk zijn, zodat het lichaam zelfs het zwaarste voedsel efficiënter verteert, terwijl het ook het juiste verloop van de eiwitstofwisseling en de productie van essentiële vetzuren conditioneert. Sommige studies tonen ook de gunstige effecten aan op gewichtsverlies, preventie van overgewicht en obesitas , en vermindering van lichaamsvet.

In combinatie met voedingsvezels zou het bijvoorbeeld de eetlust, vooral van zoetigheden, beter kunnen onderdrukken en een langer gevoel van verzadiging geven, waardoor snacken tussen de maaltijden wordt voorkomen. Het gebruik ervan in een dieet om af te vallen vereist echter voorafgaand overleg met een specialist, arts of professionele voedingsdeskundige, en een supplement met chroom alleen kan leiden tot een gevaarlijke toename.

Dit is mogelijk dankzij zijn antioxiderende werking, die helpt om zich te ontdoen van gezondheidsbedreigende vrije radicalen, de oorzaak van onder meer hart- en vaatziekten. Bovendien verlaagt chroom het niveau van de “slechte” fractie LDL cholesterol in het bloed, terwijl het de “goede” fractie HDL verhoogt; het voorkomt ook atherosclerose door het risico van veneuze congestie te verminderen.

Naarmate we ouder worden, begint de structuur van onze botten te verzwakken, en deze kan weer worden versterkt door voldoende chroom toe te dienen. Zijn belangrijkste taak in dit verband is het stoppen van de processen van overmatige uitloging van calcium, het belangrijkste botopbouwende materiaal, dat met de urine wordt afgevoerd. Zo gaat chroom tegelijkertijd de ontwikkeling van osteoporose en de verhoogde breukgevoeligheid van de botten tegen.

Een andere belangrijke toepassing van chroom, waar voortdurend onderzoek naar wordt gedaan, is dat het gebruikt kan worden om cognitieve functies te versterken die om verschillende redenen verzwakt zijn. Dit geldt met name voor mensen met Alzheimera of de ziekte van Parkinson, die zich juist uiten door problemen met het geheugen of het leren van nieuwe informatie.

Sommige deskundigen wijzen ook op de antidepressieve werking van chroom en de ondersteuning bij het omgaan met de negatieve effecten van langdurige stress. Studies hebben aangetoond dat chroom het serotonineniveau verhoogt, terecht bekend als het ‘gelukshormoon’, en de overmatige afscheiding van cortisol afremt, op zijn beurt bekend als het ‘stresshormoon’.

Deskundigen wijzen, niet zonder specifieke redenen, op de noodzaak om de hierboven beschreven aanbevolen hoeveelheden van dit element aan te houden. Zowel een tekort als een teveel kunnen de oorzaak worden van vele problemen, gezondheidsstoornissen, die soms zeer hinderlijk zijn en de tussenkomst van een arts vereisen.

Chroomtekort komt het vaakst voor wanneer de dagelijkse voeding verstoken is van producten met voldoende hoeveelheden chroom, en andere even vaak voorkomende oorzaken van tekorten zijn:

Zoals u gemakkelijk kunt raden, ontstaat dit wanneer we er te veel van binnenkrijgen via de voeding of in de vorm van voedingssupplementen, hoewel in het eerste geval een overdosis chroom zeer zeldzaam is. Een dergelijke toestand moet ook niet onderschat worden, tenzij men de ernstige gezondheidseffecten van een teveel aan chroom over het lichaam onder ogen wil zien, te weten: