Dieet bij sibo - hoe te behandelen?

Dieet bij sibo – hoe te behandelen?

SIBO – ook bekend als het “small intestinal bacterial overgrowth syndrome” – is een aandoening die wordt gekenmerkt door een toename van de bacteriële flora van de dunne darm, of het aantreffen van micro-organismen die normaal niet in onze darmen leven. Symptomen die erop kunnen wijzen dat er iets mis is in de darmen zijn:

buikpijn,
een opgeblazen gevoel in de buik,
hoofdpijn,
voedsel indigestie,
vermoeidheid.

Alle symptomen van SIBO hangen af van hoe lang de ziekte al duurt en hoe ernstig ze is. SIBO wordt ook vaak verward met IBS, het zogenaamde prikkelbare darm syndroom. Overmatige bacteriële overgroei neemt zeer vaak toe na consumptie van augurken, rauwe groenten en fruit, probiotica, alsmede prebiotica, d.w.z. voedingsstoffen voor bacteriën. Dankzij onder meer deze producten kunnen we een onderscheid maken tussen het bacteriële overgroeisyndroom en IBS.

Contents

1 Diagnose en behandeling
2 Dieet bij gediagnosticeerde bacteriële flora overgroei – SIBO.
3 Conclusie:

Diagnose en behandeling

Mensen bij wie bacteriële overgroei wordt vastgesteld, moeten in de eerste plaats onder de constante zorg van een internist, gastroloog of gastro-enteroloog staan, die de nodige tests zal bestellen en, indien nodig, een behandeling zal voorstellen. Heel vaak wordt in dit soort gevallen een waterstof-ademtest of een waterstof-methaan-ademtest bevolen. Ademhalingsonderzoek is een test die alleen in een kliniek kan worden uitgevoerd op een plaats die in de diagnose van dit soort aandoeningen is gespecialiseerd. De duur van de test kan tot 3 uur bedragen. De test bestaat uit het meten van de waterstof in uitgeademde lucht na inname van een oplossing van een stof die door bacteriën wordt afgebroken – suiker. De test wordt met tussenpozen uitgevoerd, waarbij de niveaus van uitgeademde waterstof worden gecontroleerd, dankzij welke kan worden bepaald wat de activiteit van bacteriën in de buikholte is. Het menselijk lichaam scheidt van nature geen waterstof af in rust, dit gebeurt alleen tijdens het gistingsproces dankzij anaërobe bacteriën. Tijdens het onderzoek kunt u last hebben van buikpijn, winderigheid of losse ontlasting. Het is ook de moeite waard te denken aan een goede voorbereiding op het onderzoek, die noodzakelijk en cruciaal is om een correct resultaat te verkrijgen. We moeten rekening houden met het volgende:

zeven dagen voor het onderzoek moeten laxerende en prokinetische middelen onder medisch toezicht worden uitgebannen.
stop met het nemen van probiotica drie dagen voor het onderzoek.
personen die aan constipatie lijden, moeten één dag voor het onderzoek producten met een hoge gistingscoëfficiënt uit hun voeding weren, dat wil zeggen: complexe koolhydraten, koemelk en koemelkproducten, alsmede vruchtensappen. Witte rijst, tarwebrood, vlees, vis en eieren zijn in deze periode echter wel toegestaan.
Verboden producten zijn ook: uien, prei, knoflook, kool, bonen, groene erwten en alle ingemaakte of ingemaakte groenten,
de laatste maaltijd moet 14 uur voor het onderzoek worden gegeten. Zorg ervoor dat het weinig voedingsvezels bevat. Na het eten mag u tot het onderzoek alleen water drinken,
het is belangrijk om 2 uur voor de test niet te roken of kauwgom te kauwen, aangezien dit ook het testresultaat kan beïnvloeden.

Op de dag van de test:

u moet uw tanden goed poetsen, terwijl mensen met een kunstgebit geen lijm op hun tanden mogen gebruiken,
is het raadzaam om een glas warm water te drinken,
neem geen oplosbare vitaminen, laxeermiddelen of antibiotica vóór het onderzoek
lichamelijke activiteit moet tot een minimum worden beperkt.

Wanneer in de uitgeademde lucht een positief resultaat wordt verkregen, dat op de kaart wordt aangegeven, schrijft de arts de passende antibioticakuur voor, die onder zijn strikte controle wordt toegepast. De methode is snel en doeltreffend, en als we de instructies van de arts opvolgen zal de antibioticakuur 2 tot 3 weken duren. Voor de behandeling moet een product worden gebruikt dat in de darmen werkt en niet in onze bloedbaan terechtkomt. De therapie moet niet alleen bestaan uit een SIBO-behandeling, maar ook uit een wijziging van de voedingsgewoonten, bijvoorbeeld de invoering van een fodmaparm dieet. Het moet worden ingevoerd onder nauw toezicht van een diëtist, want de regels zijn ingewikkeld en streng. Het is ook de moeite waard probiotica van het geslacht Lactobacillus te elimineren, omdat ze leiden tot intensivering van de ziekteverschijnselen. Elke probiotica- en prebiotica-therapie moet worden overlegd met de behandelend arts.

Dieet bij gediagnosticeerde bacteriële flora overgroei – SIBO.

Tijdens de behandeling is een goede voeding zeer belangrijk, die de symptomen van de ziekte zal verminderen. Het is belangrijk om ingrediënten met een hoog gehalte aan fodmap, d.w.z. producten die gistingsprocessen in de darmen stimuleren, uit de voeding te schrappen. Aanbevolen hier zijn:

SCD-dieet – of specifiek koolhydraatdieet, dat aanbeveelt koolhydraten zoals zetmeel, poly- en disachariden tot een minimum te beperken. Enkelvoudige suikers zijn niet inbegrepen,
het GAPS-dieet – is afgeleid van het SCD-dieet, maar is nog restrictiever,
Dr Siebecker’s protocol – dit zijn aanbevelingen gebaseerd op het SCD dieet en lage fodmap. Het eliminatiedieet dat door Dr Siebecker wordt aanbevolen, beveelt aan het proces te beginnen met het SCD- of GAPS-dieet en het vervolgens uit te breiden met fodmap-dieetproducten. Het dieet mag maximaal twee maanden duren,
laag fodmap dieet – dit is het meest populaire dieetmodel dat de bacteriegroei in de dunne darm tot een minimum beperkt. Het fodmapdieet houdt in dat producten met een hoge fermentatiesnelheid, d.w.z. oligo-, di-, monosachariden en polyolen, uit het voedingsplan worden geweerd. Deze behoren tot producten die korte-keten koolhydraten bevatten die slecht worden geabsorbeerd maar snel fermenteerbaar zijn met een hoge osmotische druk, waaronder: zuivelproducten, sommige peulvruchten, zoetstoffen, bijv. Deze omvatten: zuivelproducten, sommige peulvruchten, zoetstoffen zoals xylitol, mannitol of erythritol, graanproducten – tarwe en knoflook en uien of sterk verwerkt vlees.

In geval van het prikkelbare darmsyndroom of andere aandoeningen van het spijsverteringsstelsel, bijvoorbeeld het bacteriële overgroeisyndroom, kunnen producten die rijk zijn aan FOPMAP leiden tot verergering van de symptomen van de ziekte. Dit komt omdat zij in ongewijzigde vorm in de dikke darm terechtkomen. De osmotische eigenschappen zijn verantwoordelijk voor een verhoogde wateropname in de dunne darm. Dit verschijnsel leidt tot een uitrekking van de darmwanden, wat onder meer buikpijn kan veroorzaken. Door een teveel aan bacteriën ontwikkelen patiënten met bacteriële overgroei een overmaat aan gas in de darmen, wat ongemak en een opgeblazen gevoel veroorzaakt.

SIBO wat eten? Het sibodieet werd bereid door de Australische universiteit en wordt gekenmerkt door een lage aanwezigheid van fermenteerbare voedingsmiddelen, d.w.z. oligo-, di-, monosacchariden en polyolen. Het voedingsplan moet rijk zijn aan vezels, die essentieel zijn voor een goede darmwerking, en aan eiwitten, vetten, koolhydraten, vitaminen en mineralen. Het dieet is belangrijk bij SIBO-therapie en is verdeeld in drie fasen die aangeven welke voedingsmiddelen moeten worden gegeten en wat moet worden vermeden:

Zie ook de beste supplementen:
Keto Actives – verlies al je gewicht dankzij het ketose-fenomeen
Fast Burn Extreme – we controleren de effectiviteit van deze vetverlager! Is het het kopen waard?
BurnBooster – afslanken en vetverbranding op het hoogste niveau.
Bulk Extreme – bouw je spierweefsel op en krijg een gladiatorenlichaam
Buff Skill – een drankje om het geheugen en de concentratie te verbeteren

1. fase I: eliminatiedieet

De duur ervan varieert van 2 tot 6 weken. Gedurende deze periode moeten we producten met een hoog fodmap-gehalte uit het dieet weren en vervangen door producten met een lage fodmap-waarde:

Groenten:

hoog in fodmap: uien, asperges, artisjokken, broccoli, bloemkool, patisons, bieten, prei, spruitjes, knoflook, kool, peulvruchten, d.w.z. kikkererwten, linzen, groene erwten, sojabonen en bonen,
Laag fodmap: tomaten, wortelen, Chinese kool, paprika’s, komkommers, aubergine, selderij, maïs, pompoen, bieslook, zoete aardappelen.

Vruchten:

hoog in fodmap: appels, peren, mango, watermeloen, pruimen, abrikozen, nectarine, perziken, fruit in blik, gedroogd fruit,
laag fodmapgehalte: mandarijnen, kiwi’s, bananen, druiven, grapefruit, sinaasappelen, bosbessen, citroenen, frambozen, aardbeien.

Zuivelproducten:

hoge fodmap: fijne mascarpone- of ricottakaas, kwark, yoghurt, karnemelk, gecondenseerde melk, koemelk, schapenmelk, geitenmelk, slagroom, zure room,
Met laag fodmap-gehalte: camembertkaas, briekaas, harde kazen zoals Zwitserse, cheddar, mozzarella, parmezaan, margarine, boter, lactosevrije zuivelproducten.

granen en graanproducten:

hoog in fodmap: tarwebrood, tarweproducten, rogge, tarweontbijtgranen met gedroogd fruit, tarwedeegwaren,
laag fodmapgehalte: speltmeel, glutenvrij brood, spelt zuurdesembrood, rijstvlokken, havermeel, glutenvrije pasta, havermout, quinoa, rijst.

Noten en zaden:

hoge fodmap: cashewnoten, pistachenoten,
laag fodmapgehalte: amandelen, walnoten, pecannoten, pinda’s, macadamianoten, pijnboompitten, sesamzaad, pompoenpitten, zonnebloempitten.

Anderen:

hoog in fodmap: honing, agavesiroop, glucose-fructosestroop, zoetstoffen zoals mannitol, maltitol, erythritol, xylitol, sorbitol, suikervrije producten met zoetstoffen, sojamelk,
laag fodmapgehalte: ahornsiroop, kristalsuiker, stevia, aspartaam, pindakaas, amandelmelk, rijstmelk.

Fase II – herintroductie van producten met een voedselkaart

De duur van deze fase bedraagt tussen 8 en 12 weken. Fase II bestaat uit het opnieuw in kleine hoeveelheden introduceren van producten met een hoge fodmapwaarde in het dieet. Dit is een van de belangrijkste momenten tijdens de behandeling, omdat we om de 3 dagen een nieuw product moeten introduceren en moeten observeren of de symptomen van de ziekte zich opnieuw voordoen. Het bijhouden van een dagboek, waarin we precies beschrijven wat we hebben gegeten, wat onze symptomen zijn en hoe we ons voelen, is hierbij zeer effectief. Het SIBO dieet is zeer restrictief en we moeten met verschillende factoren rekening houden bij de verlenging ervan:

Bij het uitbreiden van het dieet moeten we hoog-fodmap producten in kleine hoeveelheden introduceren, en idealiter kiezen we één fodmap product om de 3 dagen, d.w.z. alsAls we fructose willen introduceren, kunnen we beter honing kiezen dan fruit, omdat fruit rijk is aan andere fodmapwaarden en niet alleen aan fructose, bijv. Fruit is rijk aan andere fodmapwaarden en niet alleen aan fructose, zoals honing,
Groepen produkten moeten één voor één worden ingevoerd; indien bij voorbeeld na de invoering van produkten met een hoog fructosegehalte in de voeding de daarmee gepaard gaande ziekte zich niet heeft voorgedaan, moeten gedurende de testperiode produkten met een hoog fructosegehalte toch worden uitgesloten,
Het is belangrijk om producten in te voeren in termen van hoeveelheid, d.w.z. het is de moeite waard om te beginnen met kleine porties, en als ons lichaam goed reageert op de behandeling, moeten de porties worden verhoogd.

Fase III – personalisering

Deze fase bestaat uit het samenstellen van een individueel dieet, bij voorkeur onder toezicht van een gekwalificeerde diëtist, die ervaring heeft met dit soort gevallen. Het dieet voor SIBO moet rijk zijn aan producten die zijn getest en waarvan is vastgesteld dat ze geen gastro-intestinale symptomen veroorzaken. De meest voorkomende oorzaken van de ziekte zijn te wijten aan slechte voeding, maar bij het volgen van een gepersonaliseerd dieet kunt u af en toe ingrediënten introduceren die de symptomen van de ziekte hebben uitgelokt, maar dit mogen geen grote hoeveelheden zijn.

Conclusie:

Bij het volgen van een dieet waarbij de bacteriën in de dunne darm tot een minimum worden beperkt, mag niet worden vergeten dat het elementaire dieet tijdelijk is en dat de eerste fase niet langer dan 6 weken mag duren om niet tot voedingstekorten te leiden. Vermeldenswaard is ook dat korte-keten koolhydraten prebiotica zijn, die veel voedselresten hebben en uitstekend voedsel zijn voor de bacteriën die in de darm leven. Prebiotica voeden zowel ziekteverwekkende als gezondheidsbevorderende bacteriën. Voldoende gezondheidsbevorderende bacteriën komen de darm ten goede en maken een einde aan prikkelbare darm syndroom, malabsorptie, of de symptomen die gepaard gaan met SIBO,
Het dieet moet zo worden aangepast dat alle ingrediënten die darmklachten kunnen veroorzaken, worden geëlimineerd.
Het dieet moet worden samengesteld door een gediplomeerd diëtist, zodat het niet leidt tot onwelwording van het lichaam van de betrokkene, maar de symptomen van prikkelbare darm of bacteriële overgroei zo veel mogelijk beperkt.

Bronnen:

Gulbicka P, Grzymisławski M. Wzdęcia brzucha – de meest voorkomende oorzaken en behandeling. Zdr. Publ. 2016, 6, 1,
Gąsiorowska J, Czerwionka-Szaflarska M. Small intestinal bacterial flora overgrowth syndrome versus prikkelbare darm syndroom. Prz Gastroenterol 2013; 8 (3),
Szczeklik A., Gajewski P. Interna Szczeklika: bacterieel overgroeisyndroom, 2018,
M. Włochal, M. Grzymisławski, Nieuwe trends in voedingsbehandeling voor inflammatoire darmziekten, “Nursing and Public Health” 2016, vol. 6, no. 2.